BARWY UCZUĆ - LANDRYNKA 4


	BARWY UCZUĆ - LANDRYNKA 4

–Hi! Jesteś tam jeszcze kochanie?! Za niedługo przyjeżdżam do ciebie, bardzo się za tobą stęskniłem. Laura milcząc, chciała udać, że wyłączyła swoje radyjko. Nie podobał się dziewczynie ten incydent. Mimo to uległa naleganiom Patryka i postanowiła wszystko mu powiedzieć na cb-radiu przy wszystkich, którzy ich gumisiowali, co o nim myśli w tej chwili. Skończyć z nim raz na zawsze!!!
-Dlaczego to zrobiłeś?! Czy ty wiesz, jaką wyrobiłeś mi markę?! Przez całe życie staram się zapracować sobie na jak najlepszą opinię. Natomiast ty dziś ni stąd, ni zowąd przekreślasz mi ją w ciągu minuty!!! Co ci do łba strzeliło z tą urojoną ciążą u mnie z tobą?!!! Nawet nie pocałowaliśmy się, a ty śmiało z takimi tekstami do obcych ludzi! Jakbym była już na wieki twoją własnością!!! Jesteś świnią do kwadratu!!! Słyszysz?! Nie chcę cię znać, nie nachodź mnie nigdy więcej ani na oczy ani na moje uszy!!!

-Kochanie, skarbie, wysłuchaj mnie proszę… Odezwał się Patryk. Nie chciała go słuchać, co ma jej do powiedzenia, natychmiast przekręciła czarne pokrętło u góry z prawej strony odbiornika. Potem rozległo się łkanie. Usłyszeli ten płacz jej rodzice i wpadli do pokoju.

–Co się stało, dlaczego płaczesz córciu?! Laura szybko otarła potok łez.

–Nie, nic się nie stało, to tylko złośliwi gumisie mi dokuczają jak zwykle. –Kto taki?! Odezwał się ojciec.

- Marko z centrum. Odparła na odczepne dziewczyna. Po chwili milczenia w samotności, gdy ojciec z matką wrócili do swojego pokoju, zadzwonił na biurku telefon. Podniosła słuchawkę i spytała: słucham? Usłyszała głos Patryka.

- Lauro kochana, błagam nie odkładaj słuchawki. Wszystko ci wytłumaczę! Obiecuję ci, że to już się nigdy nie powtórzy!!!

–Łżesz jak z nut już cię poznałam dość dobrze na wylot!!! Ciskała w niego niczym piorunami Laura.

–Nie odkładaj słuchawki proszę!!! Rzekł błagalnym tonem jeszcze raz.

- Jak będziesz takim natrętem to o wszystkim powiem swoim rodzicom! Po czym nagle rozległ się długi sygnał w słuchawce. Na wszelki wypadek dziewczyna wyłączyła z gniazdka telefon i przykryła wyciągniętą wtyczkę książką. Mama Laury znowu pojawiła się na moment w pobliżu.

- Kto to dzwonił?

-Nikt mamusiu to pomyłka. Ktoś wykręcił po prostu źle numer telefonu. Odrzekła w pośpiechu Laura.

-Za godzinę zadzwonił niespodziewanie domofon. Podszedł do niego ojciec dziewczyny. Odebrał.

-Słucham, kto tam? –Chwileczkę to ktoś do ciebie Lauro Patryk Kryszak.

–Powiedz mu tato, że mnie nie ma. Jestem u kolegi.

–Nie lubię kłamać, najlepiej będzie jak go wpuszczę i porozmawiacie z sobą w cztery oczy. Z pewnością pokłóciliście się na cb-radiu o byle głupstwo, jak to młodzi? Stwierdził podejrzliwie, zatykając dłonią słuchawkę domofonu. Nacisnął klawisz i powiedział Patrykowi:

- proszę wejść. Za co tamten mu podziękował, otwierając drzwi. Wsiadł w windę i ruszył na 7 piętro. Laura tylko odsapnęła po cichu

- Ufff jeszcze tylko tego brakowało. Włączyła z powrotem do gniazdka telefon. Po przywitaniu się w przedpokoju, Patryk uścisnął serdecznie rękę tęższemu mężczyźnie, jak zwykle przedstawiając się jeszcze raz. A następnie z niewinnym uśmieszkiem zapukał do drzwi pokoju dziewczyny. Laura nie chciała wywoływać w domu od razu szumu, wokół tego co zaszło o poranku na cb przez niego. Na co odpowiedziała: -otwarte!!! Ujrzała przy odsuniętych drzwiach Patryka. -Hi!!! Zwykle po angielsku przywitał się z nią. –Cześć. Odparła dziewczyna.

–Czy sąsiadka oddała tobie list ode mnie? Spytał sadowiąc się na fotelu obok Laury.

-Tak oddała mi

–No i co sądzisz o nich? Dociekał.

–Są ładne, ale jeden z nich jest bardzo dziwny. Odparła Laura.

-Taaak? Który? Pytał wnikliwie Patryk.

– Ten drugi z kolei. Odpowiedziała mu Laura. Najpierw pojawiasz się w moim życiu znienacka i prosisz mnie żebym ci zaufała, zapewniasz że tak bardzo kochasz mnie i przenigdy nie opuścisz, że zawsze pozostaniemy razem. Natomiast w liście wypisujesz zupełnie co innego i jeszcze co innego mówisz :

(wiersz nieznanego autora)

O serce moje chore i biedne,

przestań już o nim marzyć i śnić!
Czemuś wybrało tego jedynego,
co nigdy twój nie może być?

Przeczytała fragment na głos Patrykowi i rzuciła mu to prosto w twarz. Z jego treści wynika, że nie możemy być nigdy z sobą na poważnie. Nadaremnie zaprzątałabym sobie tobą głowę. Chłopak jak zwykle wszystkiemu zaprzeczał.
–To nie tak!
-A jak?! Spytała dziewczyna.
–To tylko wiersz napisany na papierze. Próbował się jakoś wytłumaczyć, aby szybko zmienić temat na inny.

–Aha po prostu dajesz mi dobitnie do zrozumienia, że papier wszystko przyjmie dobre i złe! Wiesz co? Widzę, że kręcisz. Tylko oszukiwanie ci coś przede mną nie wychodzi, bo sam się na nim przyłapujesz. Dlatego oszczędź sobie proszę tego wysiłku polowania na mnie. Nie jestem zwierzyną i tak przy okazji nigdy więcej nie próbuj w tak ohydny sposób odgrodzić mnie przed całym otaczającym mnie światem i ludźmi. Jak to zrobiłeś dziś na cb-radiu. Nie wiem jak to zrobisz, to już twoja w tym głowa, ale byłabym ci bardzo wdzięczna, jakbyś tą plotkę o mojej ciąży z tobą i naszym ślubie jak najszybciej odszczekał.
Po czym włączyła radyjko i podała mu mikrofon do ręki. On zamiast posłuchać prośby dziewczyny wdał się w rozmowę z jakąś dziewczyną, która zaczęła go podrywać. Na co on przystał. To oburzyło Laurę, więc odebrała Patrykowi mikrofon i wyłączyła radio. Iwo ze skruszoną miną na twarzy nagle objął Laurę.
–Posłuchaj jak doprowadzisz mnie do granic wytrzymałości i nie wytrzymam z zazdrości, wówczas po prostu zerwę z tobą! Wycedziła mu przez zęby dziewczyna.

Dzisiaj stronę odwiedziło już 24 odwiedzający (42 wejścia) tutaj!

bądź moim tul (i) panem...♥
zostań i bądź
moim tulipanem
a ja będę ci
różą bez kolców

tylko moim bądź
tego pragnę
przytul mnie
mocno do siebie

niech nie będzie
mi tak zimno dłużej
to nie ujemna temperatura
a samotność tak oziębła

całą mnie oblewa
bezgraniczny strach,
że zostanę znów
samotną bez ciebie

nie chcę być
przez całe życie
jeżem z kolcami
bez przerwy się bronię

zostań i bądź
moim tulipanem
rozgrzej serce
do czerwoności

niech będzie ono
koloru płatków róży i tulipana
bardzo gorące i pąsowe
nawet jeśli zadrżę

nie przejmuj się tym
to tylko chwilowy dreszcz
to będzie znak
że otrzymałam szansę

na wyzwolenie się
spod więzów oporu
przełamując w oczach
pogrążenie w strachu i rozpaczy
które były kajdankami
dla mnie od dawien dawna

wykorzystywane i powielane bez zgody autora- assandi .
(Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.)