Jedwabiu strukturę ciała rozpinasz.
Rozdarty ze wstydu obnażasz duszę.
Powoli wrót serca uchylasz bramy.
Zamykając ze strachu brązowe oczy.

Grymas przepełniony cierpieniem.
Wijesz się jak w czyśćcu jęczysz!
Wyciągasz ręce prosząc o pomoc.
Zabijasz uczucia samookaleczeniem!

Nie słychać szmeru twoich myśli.
Wsłuchana w głuchy szept ciszy.
Niemy krzyk wyrywa się ze środka!
Tym samym snem burzy spokój nocy.

Nicości chmury przysłaniają marzenia.
W ciemności zła zbłądziłeś wielkim lesie.
Nie mogąc znaleźć się w labiryncie niezgody.
Szukasz drogowskazu do miłości nie wstydząc się.



jesteś tuż tuż czekam z utęsknieniem
na każdy twój ruch gest czyn a ty nic
milcząc wpatrzony jak w obraz we mnie
własne myśli za obojętnością chowasz

z każdą chwilą rośnie mur między nami
gruby wyczuwalny nie do przebicia twardy
spojrzenia w słowa na wskroś strzelają
ciasno się robi mnie i tobie na dystans

jesteś wciąż daleko choć bardzo blisko
nie ma mnie tam na dnie w twoim sercu
nocą przez sen inne imię cię nawiedza
wołasz Alę do mnie powiewasz chłodem

słowa w smsach okazały się puste
w ciemnym kącie marzenia zepchnięte
za mgłę zwątpienia zachodzą źrenice
niepewność uczuć wszędzie hula

obca inność na sam widok paraliżuje
strach przed zmianami w nieznanym
staje na szali dojrzałości wyboru
emocje grzmią jak podczas burzy pioruny




Do Disneyland Seat’em jedziesz,
tuż za Tobą mknie
Thomas Anders Cadilac’em.
Kaczor Donald i Dawny,
zapraszają Was na Party.
Na Greatest Hits Mix 88.
Kto z Was poderwie dziś Deyze?
Biedna C.C.Catch i Nora,
znów będą na sylwestrowej
zabawie ściany podpierać.
C.C. Catch z nerwów obgryza,
czerwony lakier z paznokci.
Nora za Anderse’m,
wypłakuje sobie oczy.
Przez to, że na parkiecie
króluje Pixy i Dayze,
do grona dołącza Myszka Miki
i pies Pluto, wujek Sknerus,
w połatanym futrze.
Aż północ wszystkich zaskakuje,
plejada fajerwerków zagłusza,
słychać odgłos korka
od butelki szampana,
Szczęśliwego Nowego Roku,
życzy sobie wspólnie
cała Party-gromadka!



Mówiłeś mi
zewnętrzny wygląd
nie liczy się.

Słyszałam
od ciebie, że
najważniejsze
to co mam
we wnętrzu
i w sercu mym,
a przecież
tłumaczyłam ci
że nie jestem
idealna.

Pytałeś mnie:
czy dobrze mi
z tym jaka jestem?

Odpowiadałam:
tak, nie czując kompleksów.
Wydawało mi się,
że ci przypadłam do gustu.

Minęło od tego momentu
kilka tygodni.
Rzeczywistość
przedstawia się
już zupełnie inaczej.

Jestem ci całkiem
obojętna i obca.
Jesteś dla mnie,
okrutny, mściwy
i chamski!

Pajarz nienawiścią
do mnie nie wiem
za co z całej duszy!

Nie szukałam
w tobie wroga,
który udawał tylko
przyjaciela
na całe życie.

Nie ciągnęłam cię
za język i nie zmuszałam
do niczego.

Nagle stałam się:
dla ciebie brzydka
i gruba, nie ukrywałam
przedtem niczego
przed tobą.

Więc dlaczego mnie
skrzywdziłeś?!
Czym ja sobie
zasłużyłam na to?!...

Podła kreaturo!
Znienawidziłeś mnie:
przez moją ułomność!



Wyszeptuj szelestem westchnień.
Zaszeleść echem szeptu.
Przywołaj wspomnieniem echa.
Muśnij spojrzeniem cienia.
Otul mnie całą snu magii tiulem .
Pieść mnie obecnością codziennie.
Ogrzej mnie drżenia sercem.
To nie są tylko słowa miłości.
Bez krwi i kości uczucie prawdziwe.



Nie upiła się półwytrawnym winem.
Nie upiła się pięciogwiazdkowym szampanem.
Nie upiła się też żadnym piwem.
Ani nie zażyła Marihuany.
Upiła się jednak do nieprzytomności.

Chwila szaleństwa i zapomnienia.
Nie było to do przewidzenia.
Jak się może wydawać.
Nie pomogła ostrożność
ani zdrowy rozsądek.

Upiła się miłością,
bo miała duszę zbyt romantyczną.
I przypominała do złudzenia anioła.
Teraz płaci za błąd sentymentalny.
Złamanym sercem i gorzkimi łzami.




w tulipanach cię ujrzałam
w ich kielichach zanurzałeś twarz
chciałeś jak ten motyl spijać
całą słodycz z ich nektaru

w tulipanach cię widziałam
gdy kąpałeś się w ich woni
spragniony skrycie ciepła uczuć
którego odwzajemnić ci nie mogły
zagubiony w tulipanach

w tulipanach zakochany
a pośród nich ciągle sam
marzysz o bliskim ci sercu
zapominasz że tulipan
to nie dziewczę, które
można z czasem pokochać



buszujący w tulipanach
w ich pąkach twe serce
zapuszczasz żurawia
by miłości dosięgnąć

wtulony w ich pąs płatków
twoją twarz oblewa rumieniec
cicho wzdychasz zadumany
czegoś brak ci i pragniesz

ale milczysz szukając wzrokiem
księżniczki z bajki a może
kopciuszka kim ona jest?...
ciągle to samo zaprząta ci główkę

nie szukaj daleko a zapytaj serca
ono ci podpowie najlepiej gdzie
jest przeznaczona ci zguba
jest tu obok i czeka na ciebie



zatracony w tulipanach
nieprzytomnie usta skrywasz
w pąków ich aksamitach
muskasz płatki i całujesz

do serca je tulisz
jesteś spragniony
i nie nasycony
twoje myśli galopują

coraz szybciej i szybciej
jak na łące stado dzikich
koni na przekór przeciwnościom
nie odstępujesz od obranego celu

pragniesz być kochanym
pragniesz także kochać
z marzeń nie rezygnujesz
i nie pozwalasz mi się poddać



Wśród linii papilarnych,
ukryte sekretu tęsknoty.
Pośród palców dotyk.

Myśli rozmarzone.
Wśród kręgu splecionych dłoni.
Długi warkocz miłości się snuje.

Nierozerwalna nić!
Nić przyjaźni a może już miłości?
Z tobą mi dobrze.
Ze mną tobie.

Pomiędzy biciem serc kontrastu,
mała kropelka szczęścia.
W moich oczach odciśnięta łezka.
Uśmiechu promyk!
Na twojej twarzy widoczny.

Nie potrzeba nic więcej.
Wystarczy ta krótka chwila.
Z tobą bliskości.

Kopciuszek i Trędowata
Serce na wyciągnięcie ręki. Coś głaszcze w środku i pika! Czy to jest miłość dla nich? Spłoszony wzrok ucieka. Na ustach smutek się maluje. Strach walczy z głosem serca! Dni życia bierność niszczy. Skąd ta bezradność myśli? Tyle mocy w słowach! Los Kopciuszka splótł się, z Trędowatą na odległość. To nie film ani bajka. Smutna kolej rzeczy. On nie czuje się na siłach. A ona ma związane ręce. Zaborczość szaleje zachłannie! Wysoki płot ich dzieli. Pragną zrozumienia, tolerancji. Dyskryminacja wojnę wzbudza! Inność nie pozbawia uczuć. Z każdym dniem rośnie tęsknota. Nadzieja coraz bardziej pusta! Na dnie serca mały zalążek ukryty. Płonie, żarzy się coraz mocniej! W realu wiarę w miłość, coraz trudniej zatrzymać. Zdać się na to co da los? Czy zamilknąć na zawsze? Najtrudniejsze są pożegnania. Trudno jest wyrwać z serca. Kiedy się już kocha trwale. Zapomnieć jeszcze trudniej. Ero♥ Bezsenność We wzroku szklą się połyskują gwiazdy. Na całym ciele grom! Trzęsienie drżenia! Czym ono jest strachem czy podnieceniem? Zatapiasz się w zwierciadle nie obcych ci źrenic. Trzask rozlega się w szerokich objęciach wtuleniu. Pierwszy płomień w sercu zaostrza się wybucha pożar! Gorączka do cna pochłania każdy żar pragnień! Niedosyt wzrasta pali w środku w całej intymności. Spojrzeniem zagarnij wszystko w zasięgu dotyku. Chęć dominuje, choć wstrzemięźliwość trzyma w ryzach! Rozsupłaj miłości nić w zasznurowanym dotąd sercu. Skradnięcie pocałunku z płatków ust to nic nagannego. Usta nie są grzechem ani kwiatem niewinności. Drogocenny skarb, którego nie wolno roztrwonić! Bezsenność zmorą nocy roznieca płomień wnętrza. Puszczając fantazji wodze, zamykają się oczy. Zaczerpnięty łyk oddechu rozsadza płuca! Namiętności lampiony w ciemności migocą. Szelest spontaniczności pełznie znienacka. W uwielbieniu roztargnione serce zgubione. OCALENIE W przestworzach dotyku rozpłynę się. Utopię w pociągnięciach głaskania. Każdą część ciała w skąpym szlafroku. Otulę się cała puszystością koca. Napawać się będę pieszczotą. W nieświadomości drzemiąc. Natrętne myśli sny przywołają. Podmuch marzeń zawiruje. Odurzą mnie czułością bliskości. Szept słów będzie cichą kołysanką. Nim muśnie usta Morfeusz na dobranoc. Powróci wierna pamięć o Tobie. Głód westchnień zawoła Twoje imię. Na dnie serca wygrawerowane skrycie. W bursztynie kryształowego słońca. W horyzontalnej pozie objęciach kokonu. Drżenia szmer odezwie się w sercu. Tajemniczy impuls bezszelestny ocali. Modlitw prośby do niebios skierowane. W otchłani milczenia zatopione wyłowi. pod kocem ciemności miękkim muśnięciem warg puste tęsknoty zwilżone lekkim tchnieniem oddechu przepełnione sny nienasycone delikatność jedwabiu skóry emocji gwałtownych moc burzy nieobecność pocałunku bliskości apetyt się wzmaga głód pragnienie zapach smak dotyk w pamięci unosi się kusi myśli grzeszne dobrany tok słów staranny wsłuchiwanie się w szmer pieszczot krąg wtulenia od niechcenia nie ma cierpienia ani strachu początek i koniec małego świata pod kocem ciemności nocy gwiazd namiętności zmysły przebudzone miłości przypływ uniesień gnany w kształcie serc dwa żagle się bielą w otchłani doznań oceanu we śnie Miłość od pierwszego usłyszenia W toni źrenic rozbłysły iskierki. W sercu zaiskrzyło i wybuchło! Przed oczami świat zawirował. Na moment ciemno się zrobiło! Ciepło modulacji głosu zniewala. Na kolana powala szeptu mowa! Jak się przez telefon nie zakochać? Jak nie zwariować na jego punkcie? Miłość nie od pierwszego wejrzenia, ale od zasłuchania się na dzień dobry. Sercem i umysłem zawładnęła siłą mocy! Gdzieś na dnie gardła słowa grzęzną! Przyśpieszenie bicia serca słychać. Tak bardzo wali i z piersi się wyrywa! Krew pulsuje i wilgotnieją skronie. Luka i zamęt w głowie panuje! Trudno nie ponieść się zmysłom. Każde słowo, spółgłoska i samogłoska. W jego ustach poddaje się analizie. Gdy emocje biorą górę nad uczuciem. Skarby♥ Miłości Łagodny tembr ciepły Wir szeptu echa niesie Blask iskry płynie z oka Dotyk dłoni niezdarny Flirt gestów milczący Skąpy w wyznaniu uczuć W pieszczocie wymowny Myśl staje się wiecznością! Aksamit warg ponętnych Wilgotny pląs kosmyków Do obłędu doprowadza! W pocałunków kaskadzie Napisany list nie wyrazi Bez szelestu miękkością Nie przekaże sedna skarbu Co może spojrzenie, szept i dotyk Demon♥ Miłości Otulona zapachem konwalii. Budzi się we mnie demon miłości. Z tajemnic mroku wamp wychodzi. Uwodzi czule prowokuje wokół. Zabójczym spojrzeniem strzelam. Nie zwracam uwagi szczególnej. Gdzie i na kogo jest mi to obojętne. W objęciach samotności kocham Cię. Do warg czarnej róży płatki tulę. Z zamkniętymi oczami wyobrażam sobie, że na pewno Jesteś przy mnie, ze mną. Czuję w sercu duchową Twoją obecność. Ciernie kolców kują w palce! Ronię łzy czerwonych kropli. Zamiast Ciebie wampir mnie przygarnia. W postaci drapieżnego kwiatu. Wysysa ostatnie wiary tchnienie. Zieleń liści nadzieję obiecuje. Miłość jest dla mnie całym światem. Ty Jesteś serca tlenem, antidotum… na samotność. Tlen♥Serca Zwiąż mnie spojrzeniem. Zamknij rąk dotykiem. Ocal od zgiełku samotności. Odrzucenia złych oczu. Ogrzej w kręgu objęć. Bądź ostoją bezpieczeństwa. Przed jadem nienawiści. Odważ się po prostu! Nie chowaj się w ciszy cieniu. Po to się kocha. Miłość nadaje sens. Jest tlenem dla serca. Czy ty o tym wiesz?   Mój bunt Raz w rytmie Popu, raz w rytmie Rock’n’Rolla. Leci muzyczka na winampie z komputera. Wsłuchuję się w echo wspomnień z lamusa. Dziś pełno mp-trójek jest na wrzucie. Niegdyś królował discman ze słuchawkami, na uszach walc Teardrops i Tango Locomostion. Śpiewał Shakin Stevens prosto z Walii. Podbijał serca Thomas Anders z Modern Talking. Niepowtarzalny klimat młodości czasów. W pigułce remixu przeplatają się starocie. Breakin Up My Heart, Cheri,Cheri Lady, Just We Two (Mona Lisa) przetrwały rarytasy. Pewexowe płyty winilowe, kasety VHS, Magnetofonowe szpan lat siedemdziesiątych, i osiemdziesiątych PRL-u gdy w domu ojciec na nich wrzeszczał wyłącz szarpidruty! Słuchając radiowego Koncertu Życzeń, Potajemnie się buntowałam na przekór. Przegrywając z Kasprzaka na Wilgę. Szumy i trzaski zamiast ulubionego hitu. Pragnąc skrycie osiemnaście lat osiągnąć. Pod dyktando nie słuchać ze starszych nikogo. Dziś już nie muszę słuchać co kto mi każe. Nabierając do Santorki i Germanki słuchowstrętu. Zemsta wbija szpony bezlitośnie w plecy bezradnej ofierze potęgą mocy szarpie aż dusza i ciało z bólu wyje jak wilk do księżyca na słabszym łatwo się wytrząsać wyrzucając z siebie nadmiar złych emocji jest trudno rozładować złość humorem obce jest mściwości nad bliźnim miłosierdzie każde słowo wypowiedziane w dobrej intencji i wierze za każde najmniejsze przewinienie karze nienawidzić okrutnie do szpiku kości bezgranicznie całym sercem całą duszą dyskryminując bezpośrednio nie kryjąc niczego przed ofiarą w potrzasku Partnerstwo miłość nie jest jałmużną ani szacunek utratą męskiej dumy równouprawnieniem zaufanie ze strony męża do żony i na odwrót vice versa jedna i druga płeć jest takim samym człowiekiem choć różnią się w życiu rolami nie ma wśród nich istoty pod jakimkolwiek względem głupszej czy mądrzejszej na świecie pośród wyjątków zdarzają się idioci bo głupota nie wybiera kim kto jest pojawia się jak grzyb po deszczu Jezdim na elekrinu Sensacja i wielkie poruszenie na Placu Litewskim Stoi czeski elektrobus wokół pstrykanie i błysk fleszy Przy mikrofonie gwar dziennikarzy liczne wywiady Jednocześnie z Lubelskiej Panoramy i Radia Lublin Przykute oko kamer rejestruje bacznie premierę Marszałek Piłsudski świadkiem wydarzeń na kobyłce Przy pomniku gazeciarz przechodniom rozdaje prasę W pierwszą podróż dookoła miasta SOR EBN 10,5 Można póki czas do środka wsiadać na gapę bez biletu Na pierwszą podróż nowy autobus zaprasza dookoła miasta Już za chwilę odjazd z postoju Placu Litewskiego Słychać dźwięk alarmu zamykających się drzwi Bateryjny autobus jedzie przez śródmieście Mija inne samochody i stare kamienice Na Al. Racławickich do Al. Warszawskiej Koło Muzeum Wsi Lubelskiej Skansen Jak i ogród botaniczny zachwyca przyrodą Ulicą Willową przemierza z pasażerami Dziś po Lublinie jutro po całym Olszynie Zwiedzamy codziennie z Czech całą Polskę Brama Krakowska chlubą na Królewskiej Wewnątrz busa ciepło i coraz przyjemniej Archikatedra Lubelska i Wieża Trybunalska Wehikuł czasu przenosi do wielkich pałaców Ulicą Bernardyńską i Narutowicza prosto Na Plac Wolności kierowca w języku czeskim Dziennikarska zadaje pytanie za pytaniem Kierowca odpowiada ktoś tam na polski tłumaczy Technikę najnowszej komunikacji wschodniej Ja i ty z powrotem wracamy na Plac Litewski Film nakręcony na telefonie komórkowym Nowe zdjęcia na Naszą Klasę też zrobione „Jezdim na elekrinu” wycieczka dobiega końca Zapraszam w podróż w wierszu i dosłownie do obejrzenia na linku filmu.-:) http://www.youtube.com/watch?v=ZNOyCzlnQe0&feature=channel_video_title Kobieca dojrzałość dojrzałość kobiety jak stare wytrawne wino karmin ust dzikość zapachu chińskiej róży poczucie stabilizacji w ciepłych objęciach przebudza uśpione instynkty podnietą trudno się wyrzec ukrytych pragnień zapomnieć o czułych punktach słabości podświadomie pogodzić się na dobre i złe zaprzyjaźnić z samotnością będąc martwą w kwiecie wieku mądrością życia doświadczeń stabilnością jutra KUNSZT nie potrafię pisać w rymie nie wychodzi mi w rytmie od myśli kręci się w głowie co mi dyktuje umysł i serce bez składu i ładu może łapię w mig venę za wers i zwrotkę co kształtuje się w formie wiersza albo kiczu nie do przyjęcia chcę zdobyć się na odwagę krytykować jest najłatwiej pierwszy debiut poematu każdy jednak był młokosem nie od razu posiadł cały kunszt W A R S Z T A T U Zgubna prawda pieniądz kieruje światem w walut różnej odsłonie otwiera perspektywy życia na sam jego widok stracić można zmysły w nałogu i hazardzie niejeden przez głupotę w ślad za nim do piekła trafi stając się bankrutem bogatych na śmierć skazuje bezdomnych na żebry srebrnej i złotej monety brzękiem szelest banknotu lubi ryzyko diabłu duszę sprzedają w kraju i za granicą żądni pieniędzy chowając ambicje i honor do kieszeni tu odgrywa wielkiego pana tam za miedzą nad wiadrem z mopem pochyla głowę za każdy euro cent żadna praca nie hańbi forsa sprowadza na manowce bo nie jest trudno postradać dobrą opinię